(Helaas is deze blog in de verkeerde volgorde geplaatst: eerst komt het intro, en daarna 1,2,3).JPG)

't Verlaten huis ziet er nog net zo uit als de laatste keer toen ik er was. Het huis zelf is niet veel bijzonders, 't is de plek en de schuur die 't de moeite waard maken. Het is echt een afgelegen plek; bij het enige andere vakantiehuis dat in de vallei staat, hebben we nog nooit iemand gezien. Ik speur rond om het begin van het pad te zoeken, dat je terugbrengt bij de boerderij.

.JPG)
In de bomen langs het pad, hangen overal nestkastjes. Deze zijn opgehangen door een man die hier 10 jaar geleden aan kwam varen. Hij kwam uit Nederland, legde zijn boot in de haven, bleef ongeveer een jaar, en hing de hele vallei vol met vogelhuisjes. Ik vraag me af wie hij was, en waar hij heen is gevaren, en of hij ooit terugkomt voor het onderhoud aan de nestkastjes.

Terug bij de boerderij, komen 2 pinken me vrolijk tegemoet lopen. Zij weten niet dat dit hun laatste week is, en dat maakt me ergens droevig. In de stal hebben 17 pinken een plaats gekregen, en deze 2 zijn nooit drachtig geworden. Wanneer het slachthuis volgende week 6 stieren op komt halen, gaan zij ook mee. Ik loop naar de stal om Big Boy zijn fles te geven. Als hij ca. 1.5 jaar is, wordt ook hij opgehaald door de slachterij. Het is iets waar ik nog erg aan moet wennen: het hele proces van geboren worden,
't Verlaten huis ziet er nog net zo uit als de laatste keer toen ik er was. Het huis zelf is niet veel bijzonders, 't is de plek en de schuur die 't de moeite waard maken. Het is echt een afgelegen plek; bij het enige andere vakantiehuis dat in de vallei staat, hebben we nog nooit iemand gezien. Ik speur rond om het begin van het pad te zoeken, dat je terugbrengt bij de boerderij.
In de bomen langs het pad, hangen overal nestkastjes. Deze zijn opgehangen door een man die hier 10 jaar geleden aan kwam varen. Hij kwam uit Nederland, legde zijn boot in de haven, bleef ongeveer een jaar, en hing de hele vallei vol met vogelhuisjes. Ik vraag me af wie hij was, en waar hij heen is gevaren, en of hij ooit terugkomt voor het onderhoud aan de nestkastjes.
Terug bij de boerderij, komen 2 pinken me vrolijk tegemoet lopen. Zij weten niet dat dit hun laatste week is, en dat maakt me ergens droevig. In de stal hebben 17 pinken een plaats gekregen, en deze 2 zijn nooit drachtig geworden. Wanneer het slachthuis volgende week 6 stieren op komt halen, gaan zij ook mee. Ik loop naar de stal om Big Boy zijn fles te geven. Als hij ca. 1.5 jaar is, wordt ook hij opgehaald door de slachterij. Het is iets waar ik nog erg aan moet wennen: het hele proces van geboren worden,
en groeien om vervolgens dood te gaan voor onze consumptie.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten