Zomer: de waterval bij Osen

Deze waterval ligt ca. 20 minuten rijden van ons vandaan, en op dit moment is 't meeste water bevroren. Dat ziet er heel bijzonder uit, zo'n bevroren waterval... alleen in het midden stroomt nog een beetje water. Ik ben altijd benieuwd naar het moment van bevriezing...wanneer is dat nou precies!...'t ene ogenblik is water stromend en vallend, en opeens is dat niet meer zo...is 't verstilde pracht. Hetzelfde geldt voor de ijspegels...ook zoiets prachtigs! Stap bij ons in de auto en rij het dorp uit, passeer de bergkam en je rijdt, nog geen 5 minuten later een totaal andere wereld in...sprookjesachtig...duizenden ijspegels...sommige meters lang. Het lijkt dan net of de bergen besneeuwd zijn, maar 't zijn alleen maar ijspegels. Het wordt echt tijd om dit eens op de foto te zetten...wordt vervolgd dus!

Dit uitstapje is een terugblik naar afgelopen augustus toen wij met Robbert, een vroegere studievriend van Johan, even lekker gingen relaxen aan 't water. Nou ja wat heet!...ik zat heerlijk onderuitgezakt tegen een rotsblok...en keek toe hoe de beide heren zich vermaakten op de zalmtrappen. Wat trouwens verboden is...maar dat was tegen dovemansoren gezegd!

Op de parkeerplaats staan borden met tekst en uitleg over de zalmvangst...deze is aan strenge restricties gebonden bijv. 1 per uur met een maximum van 5 per dag (dit is een voorbeeld, ik ben de juiste getallen kwijt). Momenteel zijn er allerlei veiligheidsmaatregelen waar je je als visser aan moet houden...er heerst namelijk een zalmvirus in dit gebied. Dit virus is ook de oorzaak van de werkloosheid onder de Poolse zalmslachters, waardoor de taalcursus die ik met hun volgde, is stopgezet. Zodra er weer werk is in de zalmvangst, en de Polen weer op hun stek zitten, zal ik mijn hoofd weer breken over de Noorse grammatica!

Onlangs hoorde ik dat bovenaan de waterval een verraderlijke stroming staat, waardoor een paar jaar geleden een jong meisje werd meegezogen. Zij raakte bekneld tussen de rotsblokken en kon er niet uitgetrokken worden door de hulpverleners, zo sterk is de stroom. Deze hulpverleners maakten rondom het meisje een ketting, waardoor 't water een beetje tegengehouden werd...uiteindelijk is het meisje door een helicopter uit 't water getrokken. Zij had onderkoelingsverschijnselen, maar heeft 't gelukkig overleefd.

Het feest van de schapenkoppen

Eind januari vorig jaar, beleefden wij onze vuurdoop op het Sauhaufest, het feest van de schapenkoppen. Alleen had ik toen geen camera meegenomen (heel slim). Die had ik dit jaar wel bij me...en 't klinkt raar voor iemand die 2 schapenkoppen achter de kiezen heeft...toen ik een paar dagen later de foto's weer terugzag, 's morgens met een lekker ontbijtje achter de laptop...werd ik effe niet goed van die bak vol met schapenkoppen! Of om Johan te citeren: het is net een bak vol met vissekoppen...al die ogen die je aanstaren! Klaas-Willem, een neef van Johan, mocht ook de geneugten van dit dorpsfestijn meemaken. In Denemarken werkt hij voor een melkveehouder, die hij een week alleen kon laten, om hier de boel even over te nemen. Johan had dus voor het eerst sinds hij hier is (aug. '07) een weekje vrij. Vandaag is zijn laatste vrije dag, want Klaas vliegt morgen weer terug. De beide heren hebben máár 1 kop verorberd...wat dat betreft kan ik deze traditie, dit jaar voor de 16e keer georganiseerd, meer waarderen. Hoe onsmakelijk het er dan ook uit mag zien...het vlees is licht gezouten, en smaakt heerlijk. Ook was er dit jaar iets nieuws; een gokspel waarbij een schaap ingezet werd, die in de zaal zijn behoefte moest deponeren!...gauw lezen maar...op de site van 'Boerderij'.