Noors erfrecht oftewel odelsrett

Op de site van 'Boerderij' kun je een blog lezen over het Noorse erfrecht m.b.t. boerderijen. Dat is vrij gecompliceerd. Ook voor ons zal dit ooit gaan spelen, als de boerderij verkocht gaat worden, én als wij willen (en kunnen) kopen! De GROTE vraag is natuurlijk: zullen alle familieleden afstand gaan doen van hun odelsrett. Een familielid dat de boerderij zou willen kopen, is ook verplicht er 5 jaar te wonen, en er een bedrijf uit te oefenen...dus zomaar een leuk vakantiehuisje erop nahouden, is niet aan de orde. En dat is ook de achterliggende gedachte van dit ingewikkelde Noorse recht...dat het platteland niet leegloopt, en je overal leegstaande boerderijen vindt, waar zo nu en dan iemand zijn/haar neus laat zien! Wanneer alle familieleden afstand hebben gedaan, hebben wij als pachters het eerste recht van koop. Daarna zal de boerderij op de vrije markt komen, en volgens enkele dorpsbewoners zal men in de rij staan om het te kopen. Dat heeft o.a. weer te maken met een aantal windmolens die op grond staan van de boerderij...en dat wordt een nieuwe blog! De foto is gemaakt toen we...hoe toepasselijk!...mei '07 aankwamen, en we de boerderij voor het eerst gingen bekijken.

JuBelle

Héé...zullen sommigen denken...een zomerfoto! Dat komt omdat deze blog in de eerste plaats een ode is aan The Queen, waarvan we binnenkort afscheid moeten nemen. Zo af en toe kan The Queen een beetje moeilijk doen, en op deze foto wijst Johan haar weer even de weg...naar de weide welteverstaan!...want madam ligt liever op haar luie kont in de stal en is kampioen treuzelen bij het uit de stal lopen...alle koeienplaatsen worden afgesnuffeld op mogelijk achtergebleven brokjes. The Queen is aanvoerster van 'de patatzakkenlijst', haar uier is zó diep, dat het melkstel op de grond hangt. Een andere belangrijke reden waarom ze weg moet is haar mogelijke hartkwaal. Tijdens de weeën loopt het schuim haar uit de bek, en dat zien we niet bij andere koeien. Na de bevalling heeft ze last van melkziekte en vorig jaar, na de geboorte van HEorSHE was ze na 't calciuminfuus weer vrij snel op de been. Bij melkziekte heeft de koe al het calcium verbruikt voor het aanmaken van de biest, en is ze niet in staat deze tekorten zelf aan te vullen. Een infuus met calcium is dan de oplossing.

Nieuwjaarsavond was het een stuk spannender...allereerst viel ze bijna om, toen ze vast stond om te worden gemolken...dat ziet er echt heel eng uit...zo'n wankelende dikke 700 kilo! Wanneer Arne-Johan de naald in haar hals probeert te krijgen, gaat ze opnieuw door de benen...dan maar liggend! Tijdens het infuus zit ik voor haar, met haar snuit op mijn schouder...ik moet ervoor zorgen dat ze haar kop niet beweegt, want dan gaat het infuus weer uit haar hals. Heel langzaam draaien haar pupillen weg en Arne-Johan stelt me gerust, "dat is het werk van het calcium" legt hij uit, "zo'n grote hoeveelheid ineens, dat is een enorme aanslag op het hart van de koe". Na het infuus blijft The Queen nog wel een uur liggen, en dat is zorgwekkend...een koe in deze toestand die langere tijd in dezelfde houding ligt, krijgt weefselversterving. Dus jagen we haar overeind...en nu maar zien dat ze weer een beetje aan het vreten komt. Een paar dagen later is ze weer de oude, en geeft ze bijna 40 liter.

9 maanden wachten op het kalf...wat heb ik vaak gewenst dat ik in haar buik kon kijken, om te zien of er een koetje in zou zitten. Het kalf is van Brown Swissstier Jublend, en uit deze kruising hoop je een koetje te krijgen, en geen stier. Het is nl. geen vleestypisch ras dus een stier zal minder opbrengen. Een Brown Swisskoe heeft een hoger eiwitgehalte in de melk, en het enorme lijf van The Queen zal het gemis aan vlees ruimschoots compenseren! En dat klopt...nog nooit hebben we zo'n groot koekalf gehad. HEorSHE is al stukken groter dan haar leeftijdsgenoten, maar volgens Johan zal dit kalf alles en iedereen ver achter zich laten. Nou, ik ben benieuwd! Het ideale aan grote koeien zoals The Queen is dat de mest altijd in de grup valt, en niet op de mat...dat scheelt vieze koeien en een hoop werk! Na de prachtige dochters Hilde en HEorSHE en het wat dubieuze 2tal Hielke en Sietse...heet de laatste dochter van The Queen...JuBelle. Hierin zit de naam 'Jublend' van de vader... het 'Belle' is het Franse woord voor 'mooi' en mooi is ze!...Ju doet denken aan 'Jul', het Noorse woord voor 'Kerst' en dat was haar uitgerekende geboortedatum...en tot slot denk je aan 'jubelen' en dat is wat ik dee, met zo'n mooi verjaardagskado op de laatste dag van het oude jaar.

Obama's lange weg naar de top

Het nieuwe jaar begint met lekker veel blogs; eind december zijn nog geplaatst 'Het quotum moet vol!' en 'Bambi en Haugie'. Op de site van 'Boerderij' vind je de blog over Obama, de seminokse. Dit stiertje zal misschien aangekocht worden door de KI-organisatie van Noorwegen...spannend! Zoals ook al in het verhaaltje staat; Obama is een zeer hitsig kalf, dat alles bespringt wat hem voor de poten loopt. Hij is echt geboren om ooit dekstier te worden! Op de foto kun je zien hoe hij zijn edele delen een flinke wasbeurt geeft!

Licht

HET EERSTE MORGENLICHT
Wanneer wij naar buiten kijken...zien we foto 1
alleen is iedere dag de lucht weer anders
dat is echt genieten
en ik hoop dat iedereen
waar je ook bent
en uit 't raam kijkt
iets hebt of ziet, dat net zo mooi is
of dat net zo veel betekent als deze plek voor ons

DE MAAN
HET LAATSTE ZONLICHT
Foto 2 en 3 horen bij elkaar
zijn tegelijk gefotografeerd
verwondering
je ziet de zon en de maan tegelijk
zo ver van elkaar verwijderd in kilometers
maar toch heel dicht bij elkaar
dat is voor ons, mensen net zo
2000 km. tussen jouw en mij
maar toch dicht bij elkaar
we zien dezelfde zon en maan

Heel veel geluk, liefde en gezondheid voor het nieuwe jaar

Johan en Vera