Noorse RMO rijdt uren voor beetje melk

Wat zou een mens zijn zonder dromen!... is het begin van een nieuwe blog voor 'Boerderij' en hij gaat over het hebben van een seter. Dat is een zomerboerderij in de bergen waar men het vee naar toe brengt. De bijbehorende fotoserie gaat over mijn dag op de melkwagen van Tine, door het prachtige Gudbrandsdalen.

Penger, penger

Geld (penger op z'n Noors) maakt niet gelukkig! zegt men, en hoewel ik er nooit ook maar één cent om gegeven heb, maakt het me nu wel gelukkig zo even 118.000 kronen over te schrijven naar de spaarrekening... want we hebben het wel over €14.000,- Geld verdient met de slacht van 6 stieren en 3 koeien brengen ons weer een stukje dichter bij de bouw van de nieuwe stal, of de aankoop van een nieuwe boerderij, of... ik kan nog wel even doorgaan met dromen.

Wie is wie? 605=Diego(NRF), 606=Kermit(NRF), 607=zwartje(NRF), 608=Brandweerman Sam (NRF), 609=Fleck 1 en 610=Fleck 2

Buitenstaanders die deze blog lezen, zullen zich verbaasd afvragen waarom 2 volwassen mensen, de stieren zulke kinderachtige namen geven. Eerlijk gezegd kan me dat geen biet schelen, want hoewel Diego en Brandweerman Sam verzonnen zijn door Daniël en Margot, de kinderen van Johans zusje, heb ik zelf één stier 'Kermit' genoemd. Hij had zulke lieve bolle ogen... precies Kermit de Kikker. Geweldig programma, de Muppet Show, met Miss Piggy, en Pigs in Space... ik kan me herinneren dat, hoe leuk de show ook was, ik altijd uitkeek naar het end met de mopperende opa's op het balkonnetje, die net voordat de gordijnen dichtgingen, de show afsloten met hun humor en sarcasme. Zijn er afleveringen op dvd? Ik hou me aanbevolen!

En Daniël en Margot... als jullie hier weer komen logeren (half juli), krijgt koe Sietse misschien net in die week een kalfje van een stier uit Zwitserland, en koe Dikkertje Dap van een stier uit Frankrijk... reuze spannend! Mogen jullie weer de namen verzinnen.

De teleurstelling! Het gewicht van de beide Fleckjes... ze waren 14 en 13 maanden oud, en we hadden ze iets dichter bij de 300 kilo geschat, dan de 275 en 256 kilo die ze nu waren. Maar we zijn te vroeg begonnen met het minderen van de krachtvoer, bang dat we waren dat de oudsten te vet zouden worden.

De verrassing! Kermit... hij had totaal geen kont en bevlezing, maar pakt wel de R en daardoor de hoogste kiloprijs van 37,89 kr. (€4,53). Dit scheelt maar 2 cent met de bovenste 3 op de afrekening... maar onderaan staat hij opnieuw, bij 'kvalitetstilleg 2', goed voor een extra €95,-














Het laden van de wagen had makkelijk binnen het uur gebeurd kunnen zijn... als die Fleck 2 niet zo bang was geweest. Geduld is een schone zaak, maar na toch wel een half uur zoete broodjes bakken, krijgt Fleck 2 een riem om zijn kop, waaraan een lang touw zit, en is het de bedoeling dat hij het hok wordt uitgetrokken... het touw wordt om de paal in de wagen geslagen en de chauffeur gaat er met zijn volle gewicht aan hangen. Maar ze zijn zó verschrikkelijk sterk... dat hou je niet voor mogelijk! Uiteindelijk lukken de laatste meters doordat Johan hem een hand toesteekt, waar hij verwoed op begint te zuigen... daar zijn alle Fleckies gek op!













De eerste Angusstier die iets later werd geslacht, haalde ook de R niet, maar hij woog maar liefst 282 kilo en was net 1 jaar oud... goed voor €1500,- excl. btw.

En de beide Ankie's, die aan de boer in Roan zijn verkocht, en zoogkoe gaan worden? Dat was helemaal schrikken, toen de raadgever van Tine zijn calculatie aan ons doorgaf, want die bedroeg bijna €2.000,- voor beide dieren, ook excl. btw.

Half januari worden Raas (NRF), Obama (NRF), Fleck 4, Fleck 5 en Angus 2 opgehaald, allemaal geboren tussen sept. '08 en jan. '09. Met het oog op Fleck 5 hadden we langer willen wachten, maar Kurt Solli die in de stal was om de beide Ankie's op te halen en al jaren Fleckvieh heeft, viel zowat om toen hij Fleck 4 zag... "die had al lang weggemoeten" was zijn reactie. We zullen zien!

Koeien 30 uur zonder drinkwater

Het zal ons nog lang heugen, die woensdag de 2de december... 's middags bleek er geen water meer uit de kraan te komen, en de brandweer kwam pas de volgende dag tegen 12 uur... wat een stress voor de koeien. De blog staat op 'Boerderij'...

Piet bij de schapen

Sinterklaas kennen ze in Noorwegen niet. Wel draaiden we met de filmklubb 'Het paard van Sinterklaas', een film uit ons eigen landje. Ik weet niet wie er meer hebben zitten te genieten, de kids of de ouderen! Mensen die (klein)kinderen hebben, het is echt een aanrader! Hier de trailer.

Ukkie en De Zusters, die ik achteraf beter 'Ukkie en De Huggies' had kunnen noemen, omdat ze zo gek op een knuffel zijn, hadden wel Sinterklaas... tenminste, Piet kwam langs. Piet is de ram van Torstein, die vorig jaar ook de schaapjes drachtig heeft gemaakt. Wat is hij toch mooi... hij wordt met het jaar knapper! Ze herkenden hem direkt, en de vonken gingen over en weer. Nu maar hopen dat De Bruine Zuster ook drachtig van hem wordt. Verder dan een schijndrachtigheid is ze vorig jaar niet gekomen. Wanneer beide moeders grazen en eten met hun dochters is zij altijd in de buurt, maar toch alleen... echt een beetje zielig!
















Piet is de vader van WiPu en BeeJay dus beide lammeren zijn ondergebracht in een ander weitje. Dat vinden ze helemaal niks, en zodra ze mij of Johan zien, blaten ze de longetjes uit hun lijf. Wanneer de wind gunstig staat, en Piet dit geblaat hoort, zie ik hem zijn oren spitsen en langs de omheining heen en weer drentelen, op zoek naar een uitgang. "Denk erom, Piet... in je weide blijven"!











We gaan even terug in de tijd...












Het is 10 oktober en op het moment dat HEorSHE pogingen deed om met haar verlamde poot te gaan staan, komt BessakerJohan (BJ) met hulp de stal ingedrenteld. Dat kwam mooi uit, want HEorSHE viel dus terwijl ze net de voergang inkeek, waardoor ze heel ongelukkig met haar kop op de betonnen rand terechtkwam. Met zijn 4en hebben we haar weer overeind gehesen. Toen kon BJ beginnen aan datgene waar hij voor gekomen was, namelijk het slachten van de beide rammetjes. Tja, dat hoort er ook bij. We hebben nog te weinig dieren, om de slachterij daar voor te laten komen. De geslachte rammetjes hebben een paar dagen in de werktuigenloods gehangen, zodat het vlees kon besterven. BJ mocht alles houden, voor alle moeite.
















En nog meer terug in de tijd...


Want hier is het september en wetende dat de rammetjes één dezer dagen geslacht zullen worden, maak ik even een paar foto's. WiPu is de dochter van Ukkie en betekent 'Wit Puntje'... echt origineel is dat niet, omdat ik de dochter van Alie-B ook al zo genoemd heb. Die is echt overal zwart, met een klein puntje wit aan de uiteinde van haar staart. WiPu's witte puntje op haar kop, en ook op haar staart, zijn wat groter geworden... maar ja, als het beestje maar een naam heeft.




De andere ster heet BeeJay... dat is de uitspraak van haar naam die eigenlijk BJ is. Deze letters staan voor Black Jump, want dat is iets wat zij erg graag doet... rennen en dan lekker maf omhoogspringen. (wie is wie? kun je zien door de foto's aan te klikken)

Agrokoorts door Noorse beurs

En in dit paleisje heb ik gelogeerd! In zekere zin low-budget in het hartje van Oslo. Voor nog geen €70,- per nacht, maar je moet wel bepaalde dingen voor lief nemen. Zoals gemeenschappelijk sanitair met 3 a 4 andere kamers... als dit 2-persoonskamers zijn, toch 6 a 8 mensen. En het ontbreken van thee- en eetlepels bij het ontbijt... je zult dan net zien dat er toch iemand is die de enige lepel die er is, namelijk die in de suikerpot, meeneemt naar z'n eigen tafel. Zulke sukkels zijn er overal ter wereld... ongeacht waar je bent! Voor mij zijn het de bedden die tellen. En die waren super! Ik schrijf 'bedden' en 'waren'... meervoud dus. Ik heb wel 2 keer moeten verkassen, en heb dus iedere nacht een andere slaapkamer gehad. Ook dat neem je op de koop toe!

Nu op 'Boerderij' de blog over de beurs.

Vigelandsparken

Het Vigelandsparken is het levenswerk van de Noorse beeldhouwer Gustav Vigeland (1869-1943). Je vindt er de Vigelandsbrug, versierd met 58 bronzen beelden van mannen, vrouwen en pasgeboren kinderen. Verder vind je er de Fontein, 6 mannenbeelden die een enorm bekken omhooghouden. Vigeland was geobsedeerd door de cyclus van het leven, die hij in 20 reliëfs rond de rand van de fonteinvijver uibeeldt. Voorbij de fontein, op een verhoogd plateau en omgeven door 36 granieten beeldengroepen, staat de Monolitten, een 17 meter hoge kolom bestaande uit 121 gebeeldhouwde figuren die uit één enkel blok witachtig graniet zijn gehouwen. Het laatste van de groep beelden, het Levenswiel, is een aaneenschakeling van menselijke figuren in een soort zwevende ringdans. Vigeland is 40 jaar bezig geweest met het ontwerpen en realiseren van het park, geheel op kosten van de belastingbetaler, iets wat Munch een kwalijke zaak vond. Hij heeft duidelijk gemaakt hoe hij erover dacht door zelf al zijn werk aan de stad te schenken (uit: Insight Guide Noorwegen).

Deze foto's zijn gemaakt op de Vigelandsbrug. De rest van het park heb ik niet gezien... dat krijg je als je het park doorwandelt, op weg naar een massage in het Colosseum Spa, met de gedachte op de terugweg de rest van het park te bekijken. Alleen was het toen donker... dus heb ik even op YouTube gekeken en vond daar dit prachtige filmpje, met goeie muziek, dat de sfeer goed weergeeft. Meer info vind je hier.