De eerste sneeuwfoto's

Brrr, 29 november al ingesneeuwd! De deur naar de veranda ging nauwelijks open... dat was flink drukken. Sil en Lommel met maffe bokkesprongen door de sneeuw... en de kalveren Brautie en AJ-Haga konden er ook wat van. Ik zal eens kijken of ze morgen op de film willen... voor dinsdag voorspellen ze alweer 4 graden.

De zon achter de wolken geeft een rozig-gele gloed op de sneeuw, daar wordt het zó licht van. Maar nog geen uur later, zit alles weer potdicht en weg is de vallei!

Johan is minder blij; die heeft vanmiddag in een paar uur tijd 9 ronde balen de silo ingereden, voor het geval de vallei helemaal onbegaanbaar wordt. Als dat gebeurt, wordt de kuil in de silo aangebroken, en daar wil hij zolang mogelijk mee wachten. Want je weet maar nooit wat Koning Winter de komende maanden allemaal in petto heeft.

Agroteknikk Oslo

Daar is ie dan eindelijk: de reportage over de Agroteknikk in Oslo. Eindelijk? De beurs was pas afgelopen zondag afgelopen! Het punt is dat ik er al wekenlang aan gewerkt heb... in alle vrije uurtjes berichtjes lezen met het woordenboek in de hand. Dan ben je er wel een keer zat van! Maar het was super om te doen, en a-technisch dat ik ben, ben ik er best wel een beetje trots op! De blog zal wel volgende week verschijnen... dan plaats ik gelijk even de foto's van het Vigelandsparken, waar de meest prachtige beelden staan.

Met 15 oldtimers op een Noorse berg

Nu op 'Boerderij' de blog en de fotoreportage over Marcus Pasveer, zijn leven in Noorwegen, en zijn verzameling bijzondere oude trekkertjes.

Big Mama, Brautie... en de Haga's

Dit is Big Mama, een bijzonder imponerende koe. In de wandelgang noemen we haar Biggie. Vorige week maten we de borstomvang en op Rolmops na, die 220 cm. mat, staat Biggie op de 2de plaats met 213 cm. Het gemiddelde voor het NRF is 190/195 cm. Biggie heeft een beroerd jaar achter de rug... vorig jaar sept. kreeg ze een dode 2ling en een ontsteking in de baarmoeder er achteraan. Ook werd ze geplaagd door indigestie-problemen zodat het de 2de lactatie wat minder ging. Hier een overzicht:
gekalfd 12/11/07 50 dagen 1214 liter 3.7 eiwit
gekalfd 20/09/08 366 dagen 8326 liter 3.4 eiwit
gekalfd 07/11/09 311 dagen 5530 liter 3.8 eiwit
Vader van Biggie is Salte

Biggie was, net als vorig jaar, drachtig van Braut en deze keer ging het wel goed. Een prachtige stier die we Brautie noemen.

Op de periodieke afschriften van Tine staat dat een mogelijk stierkalf van Biggie en Braut, kans maakt om door Geno (KI) aangekocht te worden... ik zal hem aanmelden bij de raadgever van Tine, en dan zullen we wel zien.


Twee andere kanjers zijn de zonen van Haga; de rood-met-witte stier komt uit onze kleinste koe, maar met de hoogste produktie (zo'n 8.500 liter). De wit-met-rode stier komt uit Ibbeltje en is met de keizersnede geboren. De keizersnede waar veearts Arne-Johan zo trots op is, dat hij vroeg of we de stier naar hem wilden vernoemen. Nou, vooruit dan maar! Als het een koetje was geweest, had ik het nooit gedaan! Want ondertussen is duidelijk dat deze keizersnede niet alleen de boeken ingaat als 'de meest lange ooit', maar ook als 'een zeer slecht uitgevoerde' (daarover later meer).











Kalveren fotograveren is ontzettend moeilijk, zeker met AJ-Haga erbij die niets anders in z'n kop heeft, als naar een uier zoeken bij me. Het is donders goed oppassen, want voor je het weet heb je een gekneusd schaambeen... AU! Voor de gein maakte ik even een filmpje, al rennend om AJ-Haga te ontlopen. Ik wilde hem zo 'naar de prullebak verplaatsen' maar Johan vindt 'm erg leuk... ik ga echt een keer een betere maken.

Hoera! De Ankie's gered!

Met de nodige aarzeling ging Johan gisteren naar een bijeenkomst over drainage van weides. "Ik denk niet dat ik er wat aan zal hebben, maar heel misschien... je weet maar nooit!" Om 3 uur 's middags, toen ik terugkwam uit de stal, vond ik hem voor de kachel... tot op het bot verkleumd, maar met geweldig nieuws: hij had een boer die zoogkoeien houdt, ontmoet, en deze man wil onze Ankie's kopen. De boer woont in Roan (45 min. rijden van ons vandaan) en is vorig jaar gestart met het houden van Aberdeen Anguszoogkoeien. Dat hadden wij gehoord, en men had ons ook al verteld, om welke boer het gaat; een lange man met een zeer brede snor waarvan de lange punten omhooggekruld staan, kortom, iemand die je niet over het hoofd ziet.

Ankie 1 is van 31/8/8 en Ankie 2 wordt aankomende week 1 jaar. Samen met een stier die ook net 1 jaar oud is, zouden ze half december naar de slacht gaan. Nu zal de stier alleen afreizen, en zullen de Ankie's naar Roan verhuizen... echt geweldig! Ze zullen door een 'eigen' stier binnenkort gedekt worden, en volgend jaar hun kalf krijgen... en ik kan er mooi heen, en kijken hoe het met ze gaat. Ik hoop dat de boer volgend jaar Ankie 3 ook wil kopen, die is net 2 maand oud.

Onze raadgever van Tine zal langskomen om de verkoopprijs te bepalen, en Kurt Solli, de Fleckviehboer uit Straum, die een veewagen heeft en vaker koeien vervoerd, zal de Ankie's wegbrengen.

En de bijeenkomst; daar was niets aan! Men stond in de weides die gedraineerd waren, maar waar niets te zien was. De boer had de plaatsen waar de buizen in de grond zitten, niet eens gemarkeerd, en kon het dus niet weervinden! Dan het vocht dat door je laarzen heen trekt... Johan was het goed zat! Het enige wat hij ervan heeft opgestoken, is dat de buizen met de gaatjes naar beneden de grond in moeten, en 2 jaar terug heeft hij gezien dat Einar, de eigenaar dat precies verkeerd om deed. Fijn! Nu snappen we ook waarom die weides zo nat zijn!

De bovenste 2 foto's zijn van een paar weken geleden. Na alle regen was de Indian Summer eindelijk begonnen, en de 13 pinken die op de grup stonden, zijn weer naar buiten gebracht. Dat is het voordeel van Raaigras... met de Timotheeweides is dit uitgesloten. De Ankie's hadden nogal last van hun hormonen... ze zijn niet alleen altijd bij elkaar, ze zijn ook tegelijk bronstig. Met als gevolg dat ze dóór het stroomdraadje van een ander weitje gingen, en zie dan maar dat je ze er weer uitkrijgt! Niet dus! Afijn... een uur later stonden deze dames ook op de plek waar ze wezen moesten.

Alarm! Varkensgriep!

In Noorwegen wonen 4,8 miljoen mensen, waarvan er bijna 3000 (geregistreerd) besmet zijn met het virus H1N1. Tot nu toe zijn er 15 mensen overleden. In de overige Scandinavische landen: Zweden (ca. 9 miljoen inw.), Denemarken (ca. 5,5 milj.) en Finland (ca. 5,2 milj.) zijn er nog geen 5 mensen overleden. Niemand weet hoe dat kan, dat dit virus zo hevig in Noorwegen toeslaat. De overheid startte eind okt. een massale inentingscampagne... ook in ons dorp kon men di. 27/10 bij de arts terecht voor de prik. N.a.v. dit nieuws heb ik een blog geschreven, en die staat nu live op 'Boerderij'.

Op de foto zie je het roodgekleurde gedeelte in het midden van Noorwegen. Dat is het gedeelte waar wij wonen, en er zijn meer dan 10 gevallen bekend per 10.000 inwoners. Toen ik deze afbeelding in de krant vond, werd me gelijk duidelijk waarom ons dorp (en alle andere in de omgeving) zo snel aan de beurt waren, voor de inenting. Noorwegen heeft 9,4 miljoen vaccinaties besteld, want het advies is om je 2x te laten inenten. Maar veel Noren hebben daar helemaal geen zin in, zo wijst een onderzoek uit.

Het laatste nieuws is dat allerlei grote evenementen vermeden dienen te worden, als men niet is ingeënt. Tot nu toe zijn Johan en ik niet ingeënt, omdat we van mening waren dat we eigenlijk alleen maar op de boerderij zijn, en nauwelijks andere mensen ontmoeten. Maar ook omdat we niet tot de risicogroepen behoren. Maar over een paar weken zit ik 4 dgn. in Oslo, onder andere voor de Agroteknikk, de landbouwbeurs van Noorwegen die 1x in de 3 jaar wordt gehouden. Daar zal het stervensdruk zijn, en daarom het advies die inenting te halen. Met het zweet op de rug en in de handen, breek ik nu m'n hoofd of ik aankomende dinsdag die prik ga halen, wat ik eigenlijk niet wil. Geen prik betekent 'geen Oslo'!!