Mijn eerste kalf...

Het is donderdagnacht, 3 uur wanneer ik naar de stal loop om te kijken hoe het met koe 148 is. Zij is vandaag uitgeteld, en hoewel er nog dagen overheen kunnen gaan, wil ik het voor geen goud missen. Eigenlijk werd "mijn eerste kalf" 29 september verwacht.............de koe werd in december geinsemineerd, en de datum van insemineren en afkalven, 9 maand later, worden met een uitwisbare stift, op bordjes geschreven die boven de koeien hangen. Tenminste, zo hoort het te gaan, maar voordat Johan kwam, werd er bijna niets bijgeschreven, en datgene dat wel genoteerd werd, gebeurde met een gewone stift, die niet uitwisbaar is. Voor Johan een bron van ergernis, want nu moet je iedere keer naar de computer of naar het boek in het kantoor, waarin alle dingen bijgehouden worden. Koe 132 is door Johan 14 dagen lang goed in de gaten gehouden, maar geen enkel teken wees op een naderende bevalling. Het meest duidelijke teken is het indalen van de banden. Johan uitte zijn twijfels over de drachtigheid van de koe bij Einar (de eigenaar), die er met de handen in de zakken eens bij ging staan. Hij keek op het bordje, liep toen gelijk naar het boek, en zag op de inseminatiekaarten dat de koe in maart opnieuw is geinsemineerd. Deze datum wordt door de veearts in het systeem gebracht........... de overige gegevens vult de boer zelf in. Johan zei " dat duurt nog lang, 2 maand melk weg, ik geloof dat ik de dierenarts maar eens een rekening ga sturen". De koe wordt namelijk 2 maand voor de bevalling "drooggezet", en aan de hand van de gegevens op het bordje, had Johan deze koe eind juli dus "drooggezet". Na dit incident heb ik gelijk alle bordjes kaalgeschuurd met veel water en zeep, en alle gegevens ingevuld. En voortaan checken wij ook het werk van de veearts in de computer.

Om 3 uur ging ik dus naar de stal, en uit koe 148 hing een gele blaas. Ik rende terug naar Johan die al mompelend zich nog eens omdraaide in z'n bed: "Dat is de pootjesblaas, het kan nog uren duren". Nou, ik ga wel alleen kijken!! Tien minuten later rende ik alweer terug: "Johan, je moet komen, er steekt een soort witlof uit. Dit bleek een pootje te zijn.............ja, weet ik veel!
Achteraf snapte ik hoe het zat...........het gele is het hoefje aan het witte pootje!! Dus ik weer terug, met instructies van Johan: zodra ik weeen zag bij de koe, moest ik hem maar roepen. Toch zette ik de wekker op 4 uur..............ik was er niet gerust op. Ondertussen maakte ik wat foto's, haalde poep weg bij de koeien en keek naar de koe die voortdurend ging staan en liggen. Ze liet al melk lopen, die ze zelf oplikte. Plotseling ging ze helemaal scheef liggen, op de plek van de buurvrouw, en nu zag ik het snuitje eruit komen. Buurvrouw is een enorme dikke, zwarte pink, die 17/11 een kalf krijgt, en nog geen ervaring heeft in dit soort dingen. Ze schopte dan ook een paar keer in de rondte. Ik zag het al helemaal gebeuren, en verwenste deze stal: waarom o waarom is er geen plek voor een kraamhok!! Ik rende weer terug naar Johan, en zei dat hij nu echt moest komen. Snel weer terug naar de stal, en o jemig.............er lag een enorm groot kalf tussen de moeder en de zwarte die vreselijk naar elkaar stonden te loeien. Ik ben dus amper 5 minuten weggeweest, en heb dus de geboorte gemist. Klikklik, een foto, en weer terug naar Johan..................waar blijft hij?? Ik roep zijn naam uit de deuropening van de stal, hoor niets en zie licht in de keuken branden, waarop ik voor de 4de maal naar huis ren. Ik zie dat Johan een boterham staat te smeren!!! Woest bonk ik op de ramen, en schreeuw dat hij nu echt moet komen!!!

In de stal staan de beide dames nog steeds naar elkaar te loeien, en het kalf ligt te spartelen. Johan tilt het direkt over de grup heen, weg bij de koeien. Samen hebben we geprobeerd het kalf naar een kalverenbox te tillen, maar er was geen tillen aan. Zo'n kalf is helemaal glibberig van het slijm, en dit is echt een groot kalf. Johan had al gekeken naar het geslacht...............mijn eerste kalf is een stier en zijn gewicht is ws. rond de 40 kilo, terwijl normaal gesproken het geboortegewicht rond de 30 a 35 kilo ligt. Het was een enorme klus om hem in de kruiwagen te krijgen, en ik vraag me af hoe ik dat allemaal moet doen, als ik een keer alleen ben!! Terwijl Johan de koe met de hand melkt, om de biest op te vangen, wrijf ik met een stapel handdoeken het kalf droog. Het is een ontzettend druk kalf, het kan staan binnen een paar minuten, en de fles met een liter biest is binnen 1 minuut leeg. Er zijn bij Johan de afgelopen maanden 7 kalfjes geboren, waaronder 4 stiertjes, maar hij heeft nog nooit zo'n groot en levendig kalf gezien. Ook vertelt hij hoe gemakkelijk het afkalven hier gaat.............in alle gevallen heeft hij de geboortes niet gezien, en lag het kalf er toen hij ging kijken. Ik heb me vannacht dus vreselijk druk lopen maken, ws. om niets, maar ik blijf het riskant vinden. Er stond immers een schoppende pink naast!! Straks, als de dikke zwarte haar kalf krijgt, wordt het anders.........een pink heeft geen ervaring en Johan zal dan in het huis van Eli gaan slapen, om dichter bij de stal te zijn, en om wat vaker te gaan kijken, midden in de nacht. Dat is een beetje een nadeel bij koeien, meestal komen de kalfjes 's nachts. In november komen er 2, in december 5 en in januari 4, dat worden drukke tijden.

De komende week zal ik het kalf 5x daags de fles geven: eerst alleen de biest van de moeder, daarna gemengd met kunstmelk om hem daaraan te laten wennen. Als dit goed gaat, mag hij naar het kalverenhok waar een melkautomaat staat. Deze is volledig computergestuurd, en je kunt per kalf invoeren wat hij/zij moet drinken, en ook kun je aflezen of hij/zij de portie heeft gehad. Deze porties worden verdeeld over de hele dag, dus een hongerig kalfje die slim denkt te zijn, kan nooit zijn/haar portie in 1x opdrinken. Wat ik dus de afgelopen weken heb gedaan, is zorgen dat de melkautomaat wordt gevuld met nieuwe kunstmelk: deze maak ik klaar in emmers, waar ik heet water indoe met het poeder. M.b.v. een mixer op een boormachine, wordt de melk gemixt en nadat het aangevuld is met koud water, wordt het in de ton gegoten. Momenteel zijn er 7 kalveren die melk drinken, en over een week, als "mijn eerste kalf" erbij komt, gaan er 4 van de melk af. Zij gaan naar een ander hok. Zodra de eerste pubertijdsverschijnselen zich voordoen, worden ze gesplitst. Dan krijgen de stiertjes een eigen hok, waar ze blijven tot ze hun gewicht hebben bereikt en naar de slachter gaan: ze zijn dan ca. 1 jaar en 7 maand, en wegen ca. 600 kilo. Ook "mijn eerste kalf" zal deze weg afleggen, en dat is helemaal geen leuke gedachte, als je hem net hebt drooggewreven, en de fles hebt gegeven...........maar goed, dat zal ik moeten leren!!