Al dagenlang drentelen de koeien met veel tegenzin naar hun niet zo lekkere weitje. Er zijn er een paar, zoals kampioen "dreutelen" Ronja, die bij iedere stap blijven staan om ergens een lekker grasje te pakken of om een beetje melancholiek in de verte te gaan zitten staren. Het voordeel van een minder weitje is dat ze 's avonds met het naar de stal lopen, de sokken er goed inzetten. Vanavond (zat. 5 juli) gaan we eindelijk de omheining van hun nieuwe weide afmaken, zodat de koeien morgen weer wat te grazen hebben. Maar als we na het melken zo rond half 9 aan de koffie zitten, zien we ineens 2 rendieren achter de veranda lopen. Er liep ook een vos precies tussen de 2 Rudolphen, maar tegen de tijd dat wij met de camera buiten zijn, is Reintje er al vandoor. Johan kruipt door het paardenweitje en zet de camera op de oude aardappelkelder. Zo nu en dan spiekt hij even boven de heuvel, om de beide heren niet te storen. De paarden vinden het ook reuze interessant; zij rennen opgewonden langs de omheining heen en weer. Die avond kwam het nieuwe weitje weer niet af, en de koeien sjokken zondagmorgen, voor de laatste keer, naar hun oude wei.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten