Een sfeerimpressie van onze eerste oogst vind je nu in de nieuwe blog met fotoreportage op de internetsite van 'Boerderij'. Het adres: www.boerderij.nl/Landbouw/Wereldblogs.htm
Deze blog gaat over de Noorse manier van inkuilen. Maar er gebeurde nog meer!!
De foto vond ik te wazig voor de reportage, maar hij geeft de sfeer goed weer; het was af en toe behoorlijk stressen. De finsnitter is een prima machine, maar niet voor nat en lang gras. Hij raakt voortdurend verstopt, en wordt door Johan weer vrijgemaakt, zodat de uitzendkracht Johan, die ik BessakerJohan noem, lekker kan blijven zitten. En dan die regen...vreselijk veel. In 3 dagen viel er wel 100 mm. terwijl er 15 mm. was voorspeld. Dan een dag wachten zodat het gras weer een beetje kan drogen...het schoot niet op. Al met al zijn we 3 weken bezig geweest het gras binnen te halen, incl. de wacht-regendagen, terwijl een normale oogst in 1 week gepiept is. Gelukkig is de nieuwe dobbeltkutter, die door Thure en BessakerJohan opgehaald is, wel in staat het lange gras te snijden, zodat we zonder storingen verder kunnen werken.
Maar dan stopt uitzendkracht Per ermee; zonder tegen wie dan ook een woord te zeggen, legt hij zijn urenbriefje bij ons op tafel. Wanneer BessakerJohan hem belt, neemt hij niet op. Maar iedereen die hem kent, weet het; Per is bijzonder. Het is niet de eerste keer dat hij dat doet. Maar wie rijdt nou de kuil aan!! Juist...de boerin. Dat is wel even wat anders dan de hele dag een beetje foto's maken en koffie en koek brengen naar de werkende heren!! Gewerkt zal er worden!! Tot in den treure met de trekker de bult op en af, en heen en weer. Saai!! Ja, maar wel nuttig. Nadat Johan een wagen met gras heeft gelost, is de hele bult net een grasveld vol met molshopen die ik met de zware trekkerbanden platrijd. De versnelling staat op "schildpadje" dus veel mis kan er niet gaan!! Behalve het mollen van het houten opstapje die voor oma's regenmeter staat. Maar ach, die was toch al half vermolmd.
Echt vermoeiend hoor, zo'n oogst. De dagen beginnen om 6 uur en pas tussen 1 en 2 's nachts zien we ons bed weer terug. Op een morgen wandel ik slaapdronken naar de stal...Johan zit achter de laptop te zoeken naar 2dehands hakselaars. Zijn wijze woorden in gedachten (niet gelijk de lichten aandoen en gaan rommelen, eerst bij liggende koeien de staarten onderzoeken op slijmsporen, voordat ze gaan staan!!) sjok ik eerst naar koe 149; haar bronst is de afgelopen 3 maand (nog) niet ontdekt. Maar koe 149 ligt niet op haar plaats...ze is verdwenen. Ik geloof dat ik heb gekeken alsof ik het water zag branden!! Je vraagt je echt af of er iets mis is met je ogen, na zo'n korte nacht. Op het moment dat ik naar de silo wil rennen, om te kijken of ze een vroeg krachtvoerontbijt naar binnen staat te werken, stapt ze doodgemoedereerd de grup op. Ze had voor de nacht, alleen maar zin in een andere buurvrouw!!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten