Hoera! Egize is vandaag 3 maand oud en is het eerste kalf dat geen coccidiose heeft gekregen. De hoogste tijd om eindelijk die foto's op de blog te zetten... die zijn van half juli...
.JPG)
In het voormalige houthok bracht ik het afgelopen voorjaar heel wat uurtjes door om naar de lammetjes te kijken. Het is een heerlijke plek en al snel kwam de gedachte, om met een paar kleine aanpassingen, het hok geschikt te maken voor de kalveren. In de stal is maar 1 kalverenhok, waar plaats is voor 3, hooguit 4 kalfjes die daar 2 maand horen te zijn. In de praktijk komt dit neer op 6 a 7 kalfjes die er niet eens 2maand kunnen zijn, zo vol en smerig dat alles dan wordt. Het grote probleem is de coccidiose... een smerige stinkende diarree, soms zo dun als water, waar het kalf lusteloos van wordt, niet groeit, kortom: ellende. En een literfles Vexocan (het medicijn tegen coccidiose) kost een dikke 100 euro... dat helemaal uit Nederland moet komen! In zo'n overvol hok is het echter dweilen met de kraan open! De vloer in het hok is dusdanig slecht, dat de urine onvoldoende weg kan lopen, en zelfs als er maar 2 kalfjes zijn, ze het geheid krijgen... zeker met al die regen. Hoe vochtiger de omgeving is, hoe weliger de bacterie tiert!
Dus toen Egize en Siets, beide geboren in de nacht van 8 op 9 juli, na een kleine week als eerste naar buiten gingen, was dat echt feest. Heerlijk ravotten in het stro... geen vieze poepkonten meer... lekker frisse lucht... soezen in het zonnetje... kortom, een kalverenparadijsje! We hebben er al heel wat uurtjes doorgebracht.
.JPG)
Egize is echt een prachtig kalf... daar zou ik zo mee naar een show willen. Haar vader is Brown Swiss-stier Egiz, en moeder is Dikkertje Dap. Namen verzinnen is mijn pakkie-an, zegt Johan altijd, en als ik er één heb verzonnen, krijg ik vanzelf te horen of hij er mee leven kan of niet. Maar bij Egize ging dat anders. Ik hou van de 'echte' Nederlandse namen zoals SAARtje en Rosa... en soms Engelse... Big Mama klinkt leuker dan Grote Mama, vind ik. Of een combi van Ned. en Noors zoals JuBelle. We hebben er dagenlang over lopen bakkeleien (dit ging gepaard met veel humor) en we kwamen maar niet tot een unaniem besluit.
J: "ik blijf erbij dat ze Egize zal heten".
V: "dat vind ik een echte kaknaam, laten we haar GizAnne noemen, daar vind je ook de naam van de vader weer terug".
J: "GizAnne is een echte Gooise naam".
V: "Wat is een Gooise naam?" (maar ik zag de bui al hangen)
J: "Een echte kaknaam".
Zucht. Na een paar dagen haalde ik bakzeil, en heet het kalf dat ik al dagenlang GizAnne noemde, voortaan Egize. Ik vergis me nog weleens!
Egize vindt het geweldig leuk om Johan omver te duwen, als hij in het kalverenverblijf zit... dat gaat echt heel hard, dus dat wordt direkt afgeleerd.
.JPG)
.JPG)
Als de kalfjes 5 weken oud zijn, gaat de melk die ze krijgen, terug van 3xdaags 2,5 liter naar 3x 1,5 liter... ze leren dan om meer kuil en brok te eten. Siets heeft al heel snel in de gaten, dat andere emmers (die van Karlien) meer melk hebben, dan die van hem... dat kunnen we niet hebben, dus met 5 weken gaan Egize en Siets naar het kalverenhok in de stal. Balen! Het is buiten zo gezellig... zitten ze binnen in dat stomme stinkhok. Egize denkt er ook zo over... ze heeft 3 dagen geloeid van de heimwee.
In de 7de week kreeg Siets coccidiose... shit, ik had gehoopt dat ze buiten zoveel weerstand zouden hebben opgebouwd, dat ze het niet zouden krijgen. Maar goed, eerder kregen ze het al in de derde week, dus dat is mooi gewonnen. Tot nu toe is Egize de enige die het nog niet heeft gehad. "Zie je nou wel dat kruisingen veel sterker zijn" zegt Johan dan. Waarop ik hem de staart van een Anguskalf laat zien, waar 3 kilo mestklonten aan hangen... allemaal coccidioseshit. Met de schaar probeer ik de staart van het arme dier wat te ontklonteren. "Zijn staart is zo zwaar, hij zou er zowat van omvallen" roep ik naar Johan, om zijn theorie 'een kruising is sterker' even te ontwrichten. Johan moet daar erg om lachen, "die zet ik op het veeteeltforum".
"Nou, je doet maar! Neem je dan ook die opmerking terug dat ik geen overwicht op de koeien heb?" Geen overwicht! Ik hoef maar met 1 vinger te wijzen (bij het op stal zetten, 's avonds) en ze gaan naar hun plek. En wie is er ook meerdere keren (net als ik) bijna ondersteboven geloven door Kicks?... precies, Johan!
Na een paar dagen, komt Karlien (genoemd naar haar vader Kjørlien) er ook bij. Egize moet nu de aandacht delen en vindt dat maar niks!
.JPG)
+en+Egize.JPG)
Tot zover deze, lichtelijk sentimentele blog... ook de foto's zijn voorzien van bijpassende (sentimentele) tekstjes. Sentimenteel? Dat komt door het terugzien van al die foto's en het terugdenken aan die heerlijke zomerdag... na een maand met alleen maar regen... een nieuwe noodslacht (Tante Bet) en een bijna-noodslacht (HEorSHE)... maar daarover later meer.
.JPG)
In het voormalige houthok bracht ik het afgelopen voorjaar heel wat uurtjes door om naar de lammetjes te kijken. Het is een heerlijke plek en al snel kwam de gedachte, om met een paar kleine aanpassingen, het hok geschikt te maken voor de kalveren. In de stal is maar 1 kalverenhok, waar plaats is voor 3, hooguit 4 kalfjes die daar 2 maand horen te zijn. In de praktijk komt dit neer op 6 a 7 kalfjes die er niet eens 2maand kunnen zijn, zo vol en smerig dat alles dan wordt. Het grote probleem is de coccidiose... een smerige stinkende diarree, soms zo dun als water, waar het kalf lusteloos van wordt, niet groeit, kortom: ellende. En een literfles Vexocan (het medicijn tegen coccidiose) kost een dikke 100 euro... dat helemaal uit Nederland moet komen! In zo'n overvol hok is het echter dweilen met de kraan open! De vloer in het hok is dusdanig slecht, dat de urine onvoldoende weg kan lopen, en zelfs als er maar 2 kalfjes zijn, ze het geheid krijgen... zeker met al die regen. Hoe vochtiger de omgeving is, hoe weliger de bacterie tiert!
Dus toen Egize en Siets, beide geboren in de nacht van 8 op 9 juli, na een kleine week als eerste naar buiten gingen, was dat echt feest. Heerlijk ravotten in het stro... geen vieze poepkonten meer... lekker frisse lucht... soezen in het zonnetje... kortom, een kalverenparadijsje! We hebben er al heel wat uurtjes doorgebracht.
.JPG)
Egize is echt een prachtig kalf... daar zou ik zo mee naar een show willen. Haar vader is Brown Swiss-stier Egiz, en moeder is Dikkertje Dap. Namen verzinnen is mijn pakkie-an, zegt Johan altijd, en als ik er één heb verzonnen, krijg ik vanzelf te horen of hij er mee leven kan of niet. Maar bij Egize ging dat anders. Ik hou van de 'echte' Nederlandse namen zoals SAARtje en Rosa... en soms Engelse... Big Mama klinkt leuker dan Grote Mama, vind ik. Of een combi van Ned. en Noors zoals JuBelle. We hebben er dagenlang over lopen bakkeleien (dit ging gepaard met veel humor) en we kwamen maar niet tot een unaniem besluit.
J: "ik blijf erbij dat ze Egize zal heten".
V: "dat vind ik een echte kaknaam, laten we haar GizAnne noemen, daar vind je ook de naam van de vader weer terug".
J: "GizAnne is een echte Gooise naam".
V: "Wat is een Gooise naam?" (maar ik zag de bui al hangen)
J: "Een echte kaknaam".
Zucht. Na een paar dagen haalde ik bakzeil, en heet het kalf dat ik al dagenlang GizAnne noemde, voortaan Egize. Ik vergis me nog weleens!
Egize vindt het geweldig leuk om Johan omver te duwen, als hij in het kalverenverblijf zit... dat gaat echt heel hard, dus dat wordt direkt afgeleerd.
.JPG)
.JPG)
Als de kalfjes 5 weken oud zijn, gaat de melk die ze krijgen, terug van 3xdaags 2,5 liter naar 3x 1,5 liter... ze leren dan om meer kuil en brok te eten. Siets heeft al heel snel in de gaten, dat andere emmers (die van Karlien) meer melk hebben, dan die van hem... dat kunnen we niet hebben, dus met 5 weken gaan Egize en Siets naar het kalverenhok in de stal. Balen! Het is buiten zo gezellig... zitten ze binnen in dat stomme stinkhok. Egize denkt er ook zo over... ze heeft 3 dagen geloeid van de heimwee.
In de 7de week kreeg Siets coccidiose... shit, ik had gehoopt dat ze buiten zoveel weerstand zouden hebben opgebouwd, dat ze het niet zouden krijgen. Maar goed, eerder kregen ze het al in de derde week, dus dat is mooi gewonnen. Tot nu toe is Egize de enige die het nog niet heeft gehad. "Zie je nou wel dat kruisingen veel sterker zijn" zegt Johan dan. Waarop ik hem de staart van een Anguskalf laat zien, waar 3 kilo mestklonten aan hangen... allemaal coccidioseshit. Met de schaar probeer ik de staart van het arme dier wat te ontklonteren. "Zijn staart is zo zwaar, hij zou er zowat van omvallen" roep ik naar Johan, om zijn theorie 'een kruising is sterker' even te ontwrichten. Johan moet daar erg om lachen, "die zet ik op het veeteeltforum".
"Nou, je doet maar! Neem je dan ook die opmerking terug dat ik geen overwicht op de koeien heb?" Geen overwicht! Ik hoef maar met 1 vinger te wijzen (bij het op stal zetten, 's avonds) en ze gaan naar hun plek. En wie is er ook meerdere keren (net als ik) bijna ondersteboven geloven door Kicks?... precies, Johan!
Na een paar dagen, komt Karlien (genoemd naar haar vader Kjørlien) er ook bij. Egize moet nu de aandacht delen en vindt dat maar niks!
.JPG)
+en+Egize.JPG)
Tot zover deze, lichtelijk sentimentele blog... ook de foto's zijn voorzien van bijpassende (sentimentele) tekstjes. Sentimenteel? Dat komt door het terugzien van al die foto's en het terugdenken aan die heerlijke zomerdag... na een maand met alleen maar regen... een nieuwe noodslacht (Tante Bet) en een bijna-noodslacht (HEorSHE)... maar daarover later meer.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten