Alweer een kraamkamerblog, zullen jullie denken!! Maar dat is waar het bij melkkoeien omgaat; het op de juiste tijd insemineren en drachtig worden, 9 maand later een kalf op de wereld zetten en ca. 10 maand melk geven, om vervolgens 2 maand "vakantie" te hebben tijdens het "droogstaan", in afwachting van het volgende kalfje enz.enz. De moeders van BigBoy en BrownieBoy zijn alweer in blijde!! verwachting en de moeder van HEorSHE is afgelopen week geinsemineerd, tegelijk met de moeder van Moriaantje en PuttPutts-Ma (die ik vernoemd heb naar haar zoon PuttPutt). Vandaag worden de moeder van "Het Zuigkonijn" en Aaltje, de moeder van Sterre, geinsemineerd. Waarom de ene koe geinsemineerd wordt met Ress, de Oostenrijkse Fleckvieh-stier, de ander met Aberdeen Angus (een vleesras), en Big Mama gewoon met een stier van haar eigen soort, het NRF....komt in een andere blog.
Op de eerste foto ligt Beer plat met zijn kop op de grond, en de 2 zwarte bundeltjes zijn Moon en PuttPutt, waar Sterre haar kop op heeft gelegd. IetPetit staat rechtop en helemaal rechts ligt Moriaantje te slapen.
Op de 2de foto zie je Johan met KingKong in zijn armen op een personenweegschaal staan. Het kost hem veel kracht, want KingKong weegt bijna 55 kilo, terwijl het gemiddelde geboortegewicht van een NRF-kalf tussen de 35 en 40 kilo ligt. Ik kon m'n ogen dan ook nauwelijks geloven toen ik 's nachts dit zwarte monster zag liggen. Op het moment dat we de "witlof" en een stukje van het snuitje zagen, ging ik even naar het melklokaal om een flesje zout voor een kalfje te maken. Het zal jullie misschien vervelen, maar wij blijven ons verbazen...wanneer ik 2 min. later terugkom, zie ik Johan het enorme gevaarte over de grond, richting kalverenboxjes slepen. Of deze supersnelle geboorte de oorzaak is van van de opstartprobleempjes van KingKong, durf ik niet met zekerheid te zeggen. Maar een kalf dat geen slikreflexen heeft, en dus niet wil drinken, zou in de natuur heel snel dood gaan. De eerste paar uur na de geboorte lukt het niet om de biest erin te krijgen, en later op de dag gaan we over tot een klein beetje geweld. Johan trekt zijn kaken van elkaar, en ik duw de speen erin...slikken maar!! Het arme dier stikt er bijna in, en z'n pupillen draaien weg, zodat alleen 2 witte oogbollen zichtbaar zijn...best wel akelig om te zien. Maar het werkt wel; 's avonds is KingKong in staat om zelf de melk uit de fles te zuigen. De eerste paar dagen zijn z'n poten niet sterk genoeg om gemakkelijk overeind te komen, en het kleine boxje bemoeilijkt het opstaan voor hem. Vaak drinkt hij liggend de melk, iets wat ik bij een "normaal" kalfje niet zou stimuleren.
Ik wil hem zo gauw mogelijk verhuizen naar het kalverenhok, zodat door het lopen zijn spieren en pezen sterker zullen worden, maar zijn poep is roze, veroorzaakt door bloedinkjes in de darmen. Het blijkt besmettelijk te zijn, want Son of Droop die in het ernaast gelegen boxje bivakkeert, krijgt het ook. Maar na een paar dagen is alle leed geleden; de poep is weer geel, zoals echte biestpoep hoort te zijn, en beide heren maken hun intrede in het kalverenhok. Heel aandoenlijk om te zien, hoe KingKong, die nu al even groot is als Beer die bijna 7 weken ouder is, z'n eerste huppeltjes maakt, en nauwelijks op de been kan blijven. Na een dag of 4 stuntelen is KingKong enigszins in staat met de rest mee te komen.
En de moeder van KingKong...die is een oude rot in "haar vak", maar ze heeft wel last van koude oren...en dan moet je als boer erg oppassen!! Meeestal is dit het eerste signaal van "melkziekte", waar de koe aan dood kan gaan, als ze niet op tijd wordt behandeld. Kalf-of melkziekte is een stofwisselingsstoornis die ontstaat in de dagen rond het afkalven, meestal bij oudere hoogproduktieve koeien. Kenmerkend is de daling van het calciumgehalte in het bloed dat veroorzaakt wordt doordat de koe biest produceert. Iedere koe heeft een grote reserve aan calcium in de botten (ca. 6 kg.), maar sommige koeien kunnen dit niet snel genoeg vrijmaken. Ook kan het zijn dat de koe als het ware "lui" is geworden in de aanmaak van calcium, omdat ze niet voldoende "droog" heeft gestaan, en te calciumrijk is gevoerd. Wanneer je de eerste signalen hebt geconstateerd, houd je de koe scherp in de gaten; zodra ze begint te eten, is de kans groot dat ze vanzelf beter wordt. Maar dit laatste is nou net het probleem; vaak hebben ze nergens zin in. The Queen kreeg na de geboorte van HEorSHE, omdat het 's avonds laat was en je het risico niet wil nemen, een calciuminfuus van Arne-Dag. KingKongs moeder krijgt van Johan...ongeveer 1/3 deel van de nageboorte!! Het stuk is meer dan een halve meter lang, en het wekt onmiddelijk haar interesse. Om er wat mee te kunnen, gooit ze het in de lucht, en vangt het met haar tong weer op. Uiteindelijk hangt het over haar halsband zodat mevrouw zich niet meer hoeft te bukken...en smullen maar!! Ik heb een aantal reacties van afschuw ontvangen naar aanleiding van de blog over "Het Schapenkoppenfeest"; zelf had ik er niet veel moeite mee, een schapenoog aan m'n vork te prikken. Maar bij de aanblik van koe's gepeuzel en ontzettende gesmak, krijg ik associaties met slachthorror op tv...en sta op het punt weg te lopen...tot ik buurvrouw Droopy in het oog krijg en in de lach schiet. Schrijlings staat ze op de mat, en kijkt gebiologeerd naar buurvrouws eetfestijn die helemaal over haar dip heen is, en vrolijk aan de brok begint. Maar Droopy...tja, zij is gewoon een beetje misselijk en heeft de rest van de dag haar voer nauwelijks aangeraakt!!
Op de eerste foto ligt Beer plat met zijn kop op de grond, en de 2 zwarte bundeltjes zijn Moon en PuttPutt, waar Sterre haar kop op heeft gelegd. IetPetit staat rechtop en helemaal rechts ligt Moriaantje te slapen.
Op de 2de foto zie je Johan met KingKong in zijn armen op een personenweegschaal staan. Het kost hem veel kracht, want KingKong weegt bijna 55 kilo, terwijl het gemiddelde geboortegewicht van een NRF-kalf tussen de 35 en 40 kilo ligt. Ik kon m'n ogen dan ook nauwelijks geloven toen ik 's nachts dit zwarte monster zag liggen. Op het moment dat we de "witlof" en een stukje van het snuitje zagen, ging ik even naar het melklokaal om een flesje zout voor een kalfje te maken. Het zal jullie misschien vervelen, maar wij blijven ons verbazen...wanneer ik 2 min. later terugkom, zie ik Johan het enorme gevaarte over de grond, richting kalverenboxjes slepen. Of deze supersnelle geboorte de oorzaak is van van de opstartprobleempjes van KingKong, durf ik niet met zekerheid te zeggen. Maar een kalf dat geen slikreflexen heeft, en dus niet wil drinken, zou in de natuur heel snel dood gaan. De eerste paar uur na de geboorte lukt het niet om de biest erin te krijgen, en later op de dag gaan we over tot een klein beetje geweld. Johan trekt zijn kaken van elkaar, en ik duw de speen erin...slikken maar!! Het arme dier stikt er bijna in, en z'n pupillen draaien weg, zodat alleen 2 witte oogbollen zichtbaar zijn...best wel akelig om te zien. Maar het werkt wel; 's avonds is KingKong in staat om zelf de melk uit de fles te zuigen. De eerste paar dagen zijn z'n poten niet sterk genoeg om gemakkelijk overeind te komen, en het kleine boxje bemoeilijkt het opstaan voor hem. Vaak drinkt hij liggend de melk, iets wat ik bij een "normaal" kalfje niet zou stimuleren.
Ik wil hem zo gauw mogelijk verhuizen naar het kalverenhok, zodat door het lopen zijn spieren en pezen sterker zullen worden, maar zijn poep is roze, veroorzaakt door bloedinkjes in de darmen. Het blijkt besmettelijk te zijn, want Son of Droop die in het ernaast gelegen boxje bivakkeert, krijgt het ook. Maar na een paar dagen is alle leed geleden; de poep is weer geel, zoals echte biestpoep hoort te zijn, en beide heren maken hun intrede in het kalverenhok. Heel aandoenlijk om te zien, hoe KingKong, die nu al even groot is als Beer die bijna 7 weken ouder is, z'n eerste huppeltjes maakt, en nauwelijks op de been kan blijven. Na een dag of 4 stuntelen is KingKong enigszins in staat met de rest mee te komen.
En de moeder van KingKong...die is een oude rot in "haar vak", maar ze heeft wel last van koude oren...en dan moet je als boer erg oppassen!! Meeestal is dit het eerste signaal van "melkziekte", waar de koe aan dood kan gaan, als ze niet op tijd wordt behandeld. Kalf-of melkziekte is een stofwisselingsstoornis die ontstaat in de dagen rond het afkalven, meestal bij oudere hoogproduktieve koeien. Kenmerkend is de daling van het calciumgehalte in het bloed dat veroorzaakt wordt doordat de koe biest produceert. Iedere koe heeft een grote reserve aan calcium in de botten (ca. 6 kg.), maar sommige koeien kunnen dit niet snel genoeg vrijmaken. Ook kan het zijn dat de koe als het ware "lui" is geworden in de aanmaak van calcium, omdat ze niet voldoende "droog" heeft gestaan, en te calciumrijk is gevoerd. Wanneer je de eerste signalen hebt geconstateerd, houd je de koe scherp in de gaten; zodra ze begint te eten, is de kans groot dat ze vanzelf beter wordt. Maar dit laatste is nou net het probleem; vaak hebben ze nergens zin in. The Queen kreeg na de geboorte van HEorSHE, omdat het 's avonds laat was en je het risico niet wil nemen, een calciuminfuus van Arne-Dag. KingKongs moeder krijgt van Johan...ongeveer 1/3 deel van de nageboorte!! Het stuk is meer dan een halve meter lang, en het wekt onmiddelijk haar interesse. Om er wat mee te kunnen, gooit ze het in de lucht, en vangt het met haar tong weer op. Uiteindelijk hangt het over haar halsband zodat mevrouw zich niet meer hoeft te bukken...en smullen maar!! Ik heb een aantal reacties van afschuw ontvangen naar aanleiding van de blog over "Het Schapenkoppenfeest"; zelf had ik er niet veel moeite mee, een schapenoog aan m'n vork te prikken. Maar bij de aanblik van koe's gepeuzel en ontzettende gesmak, krijg ik associaties met slachthorror op tv...en sta op het punt weg te lopen...tot ik buurvrouw Droopy in het oog krijg en in de lach schiet. Schrijlings staat ze op de mat, en kijkt gebiologeerd naar buurvrouws eetfestijn die helemaal over haar dip heen is, en vrolijk aan de brok begint. Maar Droopy...tja, zij is gewoon een beetje misselijk en heeft de rest van de dag haar voer nauwelijks aangeraakt!!
Is dit waar...ja hoor, echt waar!! Maar het zal eerder aan de kuil hebben gelegen, want het einde van de 23 meter lange voersilo is in zicht, en het laatste stuk is niet zo best van kwaliteit. En de dames zijn nu eenmaal enorme verwende fijnproevers!! Maar ze zullen het ermee moeten doen tot Johan binnenkort aan de 2de voersilo begint, die gebruikt zal worden tot in mei, waarna ze weer de wei ingaan voor een verse hap.
PS Het is niet KingKong (601)die op de 4de foto staat, maar Son of Droop (600).
1 opmerking:
moet controleren:)
Een reactie posten