Met de nodige aarzeling ging Johan gisteren naar een bijeenkomst over drainage van weides. "Ik denk niet dat ik er wat aan zal hebben, maar heel misschien... je weet maar nooit!" Om 3 uur 's middags, toen ik terugkwam uit de stal, vond ik hem voor de kachel... tot op het bot verkleumd, maar met geweldig nieuws: hij had een boer die zoogkoeien houdt, ontmoet, en deze man wil onze Ankie's kopen. De boer woont in Roan (45 min. rijden van ons vandaan) en is vorig jaar gestart met het houden van Aberdeen Anguszoogkoeien. Dat hadden wij gehoord, en men had ons ook al verteld, om welke boer het gaat; een lange man met een zeer brede snor waarvan de lange punten omhooggekruld staan, kortom, iemand die je niet over het hoofd ziet.
Ankie 1 is van 31/8/8 en Ankie 2 wordt aankomende week 1 jaar. Samen met een stier die ook net 1 jaar oud is, zouden ze half december naar de slacht gaan. Nu zal de stier alleen afreizen, en zullen de Ankie's naar Roan verhuizen... echt geweldig! Ze zullen door een 'eigen' stier binnenkort gedekt worden, en volgend jaar hun kalf krijgen... en ik kan er mooi heen, en kijken hoe het met ze gaat. Ik hoop dat de boer volgend jaar Ankie 3 ook wil kopen, die is net 2 maand oud.
Onze raadgever van Tine zal langskomen om de verkoopprijs te bepalen, en Kurt Solli, de Fleckviehboer uit Straum, die een veewagen heeft en vaker koeien vervoerd, zal de Ankie's wegbrengen.
En de bijeenkomst; daar was niets aan! Men stond in de weides die gedraineerd waren, maar waar niets te zien was. De boer had de plaatsen waar de buizen in de grond zitten, niet eens gemarkeerd, en kon het dus niet weervinden! Dan het vocht dat door je laarzen heen trekt... Johan was het goed zat! Het enige wat hij ervan heeft opgestoken, is dat de buizen met de gaatjes naar beneden de grond in moeten, en 2 jaar terug heeft hij gezien dat Einar, de eigenaar dat precies verkeerd om deed. Fijn! Nu snappen we ook waarom die weides zo nat zijn!
De bovenste 2 foto's zijn van een paar weken geleden. Na alle regen was de Indian Summer eindelijk begonnen, en de 13 pinken die op de grup stonden, zijn weer naar buiten gebracht. Dat is het voordeel van Raaigras... met de Timotheeweides is dit uitgesloten. De Ankie's hadden nogal last van hun hormonen... ze zijn niet alleen altijd bij elkaar, ze zijn ook tegelijk bronstig. Met als gevolg dat ze dóór het stroomdraadje van een ander weitje gingen, en zie dan maar dat je ze er weer uitkrijgt! Niet dus! Afijn... een uur later stonden deze dames ook op de plek waar ze wezen moesten.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten