Dit verhaal (nou ja, verhaal!...alles is echt gebeurd) gaat over deze boerderij waar vanaf de 2de helft van '06 niet meer succesvol is geïnsemineerd. Hoe groot de gevolgen zijn, is mij nu pas echt duidelijk. Onze mooie pinkenpubers, waar ik zo trot op ben, zijn net 1 jaar geworden of worden 't, de komende maanden. Zij krijgen pas een kalfje als ze 2 jaar zijn, dus op z'n vroegst herfst '09. Dan is het quotumjaar, dat loopt van maart tot maart, alweer voor de helft om. Deze melk komt dus een half jaar te laat. Wat gebeurt er nu? Koeien die op het patatzaklijstje staan, worden de één na de ander geschrapt, en staan weer vrolijk drachtig te wezen! 'Patatzak' slaat op die koeien met een patatzakuier, maar ook op koeien die alleen maar vreten, zonder er melk voor terug te geven. Het slaat ook op Sietse, waar dit verhaal over gaat, die onder normale omstandigheden al lang geslacht zou zijn. Dit verhaal gaat ook over de band tussen een 2ling (koeien voelen dus wel degelijk!) en over de bloopers die wij mensen maken. Daar moet ik dan weer heel hard om lachen, en Johan iets minder...meer als de bekende boer met kiespijn...hoe toepasselijk.
Generaliseren, wij zijn er als mensen zo goed in. Is die ene koe een stomme trut, dan pas ook maar op voor de dochter! Dora heeft dus al een bepaald etiket opgeplakt gekregen, direkt bij haar gebooorte; moeder Sietse wil namelijk niet aan de melk en schopt, zelfs met verdoving, de melkapparatuur van de leiding. Alle kalfjes worden vertroeteld tot en met, maar Dora net iets meer...stel je voor dat ze haar ma achterna gaat. Verbeeld ik het me nou, of is Dora een vervelende draak! Alleen als ze soest en mijmert...dan is ze lief. Dora...sweet Dora, jij kan het ook niet helpen dat je zo'n moeder hebt!
Op de 10de dag na het afkalven, is het 2de flesje narcosemiddel aangebroken, zonder enige merkbare verbetering...en verklaart Johan de oorlog aan Sietse. De veearts wordt gebeld en Sietse wordt geïnsemineerd, want zegt Johan: "beginnen met 16 liter, dat moet zo snel mogelijk weer drachtig!". Het arme beest...de laatste resten van de nageboorte zaten nog aan de staart! Wanneer we een melkprognose maken in het program van Tine, de melkfabriek, wordt de opgegeven datum geweigerd. Er verschijnt een geel
veld met de waarschuwing: kan ingevuld worden vanaf de 21e dag. Ik had het Johan nog zo gezegd...geld over de balk gooien, dat is het. Maar het is oorlog! En het is Johan die de volle laag krijgt, want ik zit veilig vóór de koeien, in de voergang. Het is mijn taak zó te fluiten, en het geven van de brokjes zó te rekken, dat Sietse lang genoeg afgeleid is, en even niet aan het melkstel denkt, het liefst 6 minuten. Vaak is het met 2 minuten al rrrraaaannnngggg!!...soms lukt het 4 minuten. Na 4 weken, en 4 flesjes narcosemiddel verder, is Johan het zo zat dat de afspraak met de slachterij wordt gemaakt (snik). De dag voordat Sietse opgehaald zal worden, vergeet Johan de verdoving te geven, en met de grootste voorzichtigheid hangt hij het melkstel eronder. Nu, geloof het of niet...Sietse geeft geen kik en melkt de tijd uit! Ik ben zo blij als een kind, en maak een dans door de kamer als Johan de slachterij afbelt. Sietse zal nog één kans krijgen. Groot is mijn verdriet als Sietse 's avonds weer als vanouds tekeer gaat en de spuit er weer in moet. Is Sietse telepathisch!
+en+Sietse+(r).JPG)
Wanneer ik in Ned. ben, stuurt Johan mij de volgende mail: Sietse heeft me heel hard getrapt, en ik haar ook!...de chauffeur van de slachterij gebeld of dat ie gelijk kan komen...hij kan niet! Ik mail terug: dan verhoog je de dosis maar weer! Wat moet je nou met zo'n beest! Ik denk dat de koeienfluisteraar maar eens langs moet komen!
Hielke en Sietse, Sietse en Hielke...Johan haalt zowel de namen, als de nummers door elkaar. Hielke geeft wél veel melk en zou geïnsemineerd worden met een proefstier NRF, Sietse (2e poging) met een proefstier Angus. Johan geeft het precies andersom door aan de veearts. Hielke wordt drachtig gecheckt en een paar weken later is Sietse aan de beurt. Het nummer staat in z'n hand gekrabbeld, maar mooi dat Hielke haar 2de onderzoek krijgt! Ik kom niet meer bij van het lachen. "Het komt door die stomme namen", zegt Johan beteuterd. Zucht! Hoe leg ik nu uit dat Hielke gewoon Pielke is, en Sietse...tja, moeilijk hoor. Ik stel voor Sietse maar hartje te noemen, vanwege het mooie hart op haar kont, en omdat ze zo vreselijk liiieeefff is! Johan heeft het hele hartje nog nooit gezien, en noemt haar voortaan Sietse Slacht. De avond vóór de drachtcheck, is Sietse urenlang bronstig en loeit de hele stal bij elkaar. Hoe is het mogelijk...2 maand geen signaal gezien. Dat wordt de slacht, zo gauw mogelijk. Die 11 liter kunnen we wel missen, en haar lege plaats betekent weer een plek voor een mooie pinkenpuber. Maar Sietse houdt de spanning erin en heeft zin in een heeeele lange vakantie: ze is wél drachtig.
Ik denk dat de melkkraan van Sietse nog hooguit 2 maand zal werken dus zodra de eerste grassprietjes er zijn, zullen we haar zo snel mogelijk ergens in een weitje lozen. Dit kost natuurlijk handen vol met geld! De 2ling is in ieder geval nog één zomer bij elkaar, want die 2 zijn onafscheidelijk. De hele zomer samen de stal uit, en 's avonds weer samen naar binnen. De één altijd met de kop op de ander. Wanneer Hielke binnen moet blijven voor de inseminatie, krijgen we Sietse met moeite de stal uit, en later, wanneer we Hielke naar de weide brengen, komt Sietse met luid geloei op haar af...echt aandoenlijk.
.JPG)
En met kerst...dan slaap ik misschien wel in de stal...want dan zal The Queen, de machtig mooie moeder van de 2ling, haar kalf krijgen. Spannend! Misschien wel haar 3de 2ling, wat ik niet hoop, na die 3 dode 2lingen de afgelopen zomer. The Queen krijgt een kalf van Brown Swisstier Jublend en ik hoop natuurlijk op een dochter. Zolang het maar geen 2de Sietse wordt!!
Generaliseren, wij zijn er als mensen zo goed in. Is die ene koe een stomme trut, dan pas ook maar op voor de dochter! Dora heeft dus al een bepaald etiket opgeplakt gekregen, direkt bij haar gebooorte; moeder Sietse wil namelijk niet aan de melk en schopt, zelfs met verdoving, de melkapparatuur van de leiding. Alle kalfjes worden vertroeteld tot en met, maar Dora net iets meer...stel je voor dat ze haar ma achterna gaat. Verbeeld ik het me nou, of is Dora een vervelende draak! Alleen als ze soest en mijmert...dan is ze lief. Dora...sweet Dora, jij kan het ook niet helpen dat je zo'n moeder hebt!
Op de 10de dag na het afkalven, is het 2de flesje narcosemiddel aangebroken, zonder enige merkbare verbetering...en verklaart Johan de oorlog aan Sietse. De veearts wordt gebeld en Sietse wordt geïnsemineerd, want zegt Johan: "beginnen met 16 liter, dat moet zo snel mogelijk weer drachtig!". Het arme beest...de laatste resten van de nageboorte zaten nog aan de staart! Wanneer we een melkprognose maken in het program van Tine, de melkfabriek, wordt de opgegeven datum geweigerd. Er verschijnt een geel
veld met de waarschuwing: kan ingevuld worden vanaf de 21e dag. Ik had het Johan nog zo gezegd...geld over de balk gooien, dat is het. Maar het is oorlog! En het is Johan die de volle laag krijgt, want ik zit veilig vóór de koeien, in de voergang. Het is mijn taak zó te fluiten, en het geven van de brokjes zó te rekken, dat Sietse lang genoeg afgeleid is, en even niet aan het melkstel denkt, het liefst 6 minuten. Vaak is het met 2 minuten al rrrraaaannnngggg!!...soms lukt het 4 minuten. Na 4 weken, en 4 flesjes narcosemiddel verder, is Johan het zo zat dat de afspraak met de slachterij wordt gemaakt (snik). De dag voordat Sietse opgehaald zal worden, vergeet Johan de verdoving te geven, en met de grootste voorzichtigheid hangt hij het melkstel eronder. Nu, geloof het of niet...Sietse geeft geen kik en melkt de tijd uit! Ik ben zo blij als een kind, en maak een dans door de kamer als Johan de slachterij afbelt. Sietse zal nog één kans krijgen. Groot is mijn verdriet als Sietse 's avonds weer als vanouds tekeer gaat en de spuit er weer in moet. Is Sietse telepathisch!
+en+Sietse+(r).JPG)
Wanneer ik in Ned. ben, stuurt Johan mij de volgende mail: Sietse heeft me heel hard getrapt, en ik haar ook!...de chauffeur van de slachterij gebeld of dat ie gelijk kan komen...hij kan niet! Ik mail terug: dan verhoog je de dosis maar weer! Wat moet je nou met zo'n beest! Ik denk dat de koeienfluisteraar maar eens langs moet komen!
Hielke en Sietse, Sietse en Hielke...Johan haalt zowel de namen, als de nummers door elkaar. Hielke geeft wél veel melk en zou geïnsemineerd worden met een proefstier NRF, Sietse (2e poging) met een proefstier Angus. Johan geeft het precies andersom door aan de veearts. Hielke wordt drachtig gecheckt en een paar weken later is Sietse aan de beurt. Het nummer staat in z'n hand gekrabbeld, maar mooi dat Hielke haar 2de onderzoek krijgt! Ik kom niet meer bij van het lachen. "Het komt door die stomme namen", zegt Johan beteuterd. Zucht! Hoe leg ik nu uit dat Hielke gewoon Pielke is, en Sietse...tja, moeilijk hoor. Ik stel voor Sietse maar hartje te noemen, vanwege het mooie hart op haar kont, en omdat ze zo vreselijk liiieeefff is! Johan heeft het hele hartje nog nooit gezien, en noemt haar voortaan Sietse Slacht. De avond vóór de drachtcheck, is Sietse urenlang bronstig en loeit de hele stal bij elkaar. Hoe is het mogelijk...2 maand geen signaal gezien. Dat wordt de slacht, zo gauw mogelijk. Die 11 liter kunnen we wel missen, en haar lege plaats betekent weer een plek voor een mooie pinkenpuber. Maar Sietse houdt de spanning erin en heeft zin in een heeeele lange vakantie: ze is wél drachtig.
Ik denk dat de melkkraan van Sietse nog hooguit 2 maand zal werken dus zodra de eerste grassprietjes er zijn, zullen we haar zo snel mogelijk ergens in een weitje lozen. Dit kost natuurlijk handen vol met geld! De 2ling is in ieder geval nog één zomer bij elkaar, want die 2 zijn onafscheidelijk. De hele zomer samen de stal uit, en 's avonds weer samen naar binnen. De één altijd met de kop op de ander. Wanneer Hielke binnen moet blijven voor de inseminatie, krijgen we Sietse met moeite de stal uit, en later, wanneer we Hielke naar de weide brengen, komt Sietse met luid geloei op haar af...echt aandoenlijk.
.JPG)
En met kerst...dan slaap ik misschien wel in de stal...want dan zal The Queen, de machtig mooie moeder van de 2ling, haar kalf krijgen. Spannend! Misschien wel haar 3de 2ling, wat ik niet hoop, na die 3 dode 2lingen de afgelopen zomer. The Queen krijgt een kalf van Brown Swisstier Jublend en ik hoop natuurlijk op een dochter. Zolang het maar geen 2de Sietse wordt!!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten