Koeien zijn er in allerlei soorten, maten en kleuren. Maar wat mij nog steeds het meest boeit, is de verscheidenheid in karakters. Net zoals bij honden, katten en ons, de mens zijn de onderlinge verschillen enorm groot. En dan te bedenken dat ik in mijn eerste week als boerin me vertwijfeld afvroeg hoe ik ze ooit uit elkaar zou kunnen houden? Inmiddels ken ik ze allemaal van haver tot gort, en een aantal kan ik zelfs, zonder ze te zien, aan hun loei herkennen. Zoals Tante Betje bijvoorbeeld, de moeder van mijn eerste kalf BigBoy. Een zeer eigenzinnig exemplaar dat altijd haar eigen ding doet en geen enkele klem kan haar kop in de voergang houden. Zij gaat liggen wanneer ze wil, ook direkt na het melken, en ze is net weer genezen van een uierontsteking. Als Einar (de eigenaar) weer een weekend thuis is, is hij meteen de klos; er moet weer gelast worden, want Tante Betje heeft de boel weer gemold. Eigenlijk moet ze gewoon weg, zeggen we dan tegen elkaar, maar het punt is dat we dan heel weinig koeien overhouden. Neem BeBe...als pink was ze al uitzonderlijk
klierig en stond ze naast Rolmops, die na het afkalven een hele slecht start maakte doordat ze onder verdoving gemolken moest worden, en daarbij uierontsteking kreeg. BeBe is ook zo'n koe die haar kop uit de klem weet te draaien, en dan lekker de buurvrouw gaat zitten beuken. Iets dat ik gewoon niet kan uitstaan! Waarop Rolmops op haar beurt begint te mieren en te draaien, omdat ze niets terug kan doen. Totaal niet bevorderlijk voor het melken. Ik zit met brokjes bij Rolmops om haar af te leiden, en maak de grote fout BeBe een paar brokjes toe te schuiven om haar rustig te houden. Fout, helemaal fout, want BeBe is best wel slim en de eerstvolgende melkbeurt begint BeBe bij voorbaat al met haar kop te draaien, en doet net of ze haar kop uit de klem wil halen. Ondertussen zijn haar ogen op mij gericht en houden nauwlettend in de gaten of ik wel zie, wat zij doet. Ja BeBe, ik zie het echt wel...hier heb je een paar brokjes! Johan schudt zijn hoofd omdat ik in haar kunstjes ben getrapt, en moet lachen om haar trucjes.
's Avonds met het opstallen loopt BeBe feilloos naar haar plek op de grup, maar met een halster om naast Johan lopen, wil ze absoluut niet. Een paar maand geleden was er een kleine interne verhuizing die we vanwege BeBe's kuren moesten afbreken; mevrouw was niet vooruit te branden! Vandaag hebben Arne-Dag en Arne-Johan de meeste koeien bekapt, en wie is er ontsnapt en naar buiten gerend? Juist, BeBe....zucht!
Maar Droopy kan er ook wat van; blijkbaar is het weiden zo inspannend dat ze haar 4 minuten melktijd niet vol kan houden! Met het melkstel nog aan haar uier, en met haar kop in de klem gaat ze na 3 minuten liggen, en kreunt de meest vermoeide zuchten. Het is gewoon te gek voor woorden!
.JPG)
Johan bonjourt haar weer overeind, en inspecteert het geplette melkstel, dat eerst goed schoongemaakt moet worden...zucht. Zullen we haar ook maar wegdoen?? Maar ze is zooooo lief!!
klierig en stond ze naast Rolmops, die na het afkalven een hele slecht start maakte doordat ze onder verdoving gemolken moest worden, en daarbij uierontsteking kreeg. BeBe is ook zo'n koe die haar kop uit de klem weet te draaien, en dan lekker de buurvrouw gaat zitten beuken. Iets dat ik gewoon niet kan uitstaan! Waarop Rolmops op haar beurt begint te mieren en te draaien, omdat ze niets terug kan doen. Totaal niet bevorderlijk voor het melken. Ik zit met brokjes bij Rolmops om haar af te leiden, en maak de grote fout BeBe een paar brokjes toe te schuiven om haar rustig te houden. Fout, helemaal fout, want BeBe is best wel slim en de eerstvolgende melkbeurt begint BeBe bij voorbaat al met haar kop te draaien, en doet net of ze haar kop uit de klem wil halen. Ondertussen zijn haar ogen op mij gericht en houden nauwlettend in de gaten of ik wel zie, wat zij doet. Ja BeBe, ik zie het echt wel...hier heb je een paar brokjes! Johan schudt zijn hoofd omdat ik in haar kunstjes ben getrapt, en moet lachen om haar trucjes.
's Avonds met het opstallen loopt BeBe feilloos naar haar plek op de grup, maar met een halster om naast Johan lopen, wil ze absoluut niet. Een paar maand geleden was er een kleine interne verhuizing die we vanwege BeBe's kuren moesten afbreken; mevrouw was niet vooruit te branden! Vandaag hebben Arne-Dag en Arne-Johan de meeste koeien bekapt, en wie is er ontsnapt en naar buiten gerend? Juist, BeBe....zucht!
Maar Droopy kan er ook wat van; blijkbaar is het weiden zo inspannend dat ze haar 4 minuten melktijd niet vol kan houden! Met het melkstel nog aan haar uier, en met haar kop in de klem gaat ze na 3 minuten liggen, en kreunt de meest vermoeide zuchten. Het is gewoon te gek voor woorden!
.JPG)
Johan bonjourt haar weer overeind, en inspecteert het geplette melkstel, dat eerst goed schoongemaakt moet worden...zucht. Zullen we haar ook maar wegdoen?? Maar ze is zooooo lief!!
Namens Droopy wil ik iedereen de groetjes doen en bedanken voor de enthousiaste reacties op de blog. Voortaan zijn er ook blogs te lezen op de internetsite van het tijdschrift "De Boerderij". Het adres: www.boerderij.nl/landbouw/wereldblogs.htm
Deze zullen minder over de koetjes en de kalfjes gaan, en meer over de agrarische situatie in Noorwegen. Voor diegene die geinteresseerd is in "het anders boeren dan in Ned."...lees eens de blogs van Bert van Lier. Hij werkt in Kazachstan en wat daar allemaal gebeurt!!...echt heel extreem en niet te vergelijken met welke wereldblogger dan ook.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten